Cochleair Implantaat?

24-01-2011

Wat begon op 7 oktober 2010 met een standaard bezoekje aan het Audiologisch centrum in het UMCG voor nieuwe gehoorapparaten eindigt in totaal iets anders. Tijdens het testen bleek dat mijn gehoor fors achter uit gegaan is en met wat rekenwerk kom je al gauw uit op 25 decibel gehoorverlies in 5 jaar tijd. Dat is veel, veel te veel natuurlijk. Al gauw kwam er de gehoorimplantaat oftewel de Cochleair Implantaat te sprake. Dit was iets volkomen nieuw voor mij, natuurlijk had ik wel eens wat mensen mee zien lopen maar dacht altijd dat het voor echte doven was. Ik voelde mij nooit doof, en dat als ik mijn gehoorapparaten uit zal doen erg weinig hoor. Ik ben altijd al slechthorend geweest vanaf mijn geboorte en daar heb ik eigenlijk jarenlang met behulp van gehoorapparaten nooit echt veel hinder van ondervonden. Maar het werd steeds minder en altijd was ik er goed in om excuses te bedenken. Het lag aan de gehoorapparaten, de onlangs geleden verkoudheid en die mensen aan de telefoon praten ook wel verdomd veel binnensmonds. Zo kan ik nog wel wat opnoemen maar in feite heb ik mijzelf voor de gek zitten houden. Ik moet er wel bijzeggen dat wanneer ik nieuwe gehoorapparaten kreeg ze in het begin wel goed werkten maar na 2 jaar was het vaak al weer een stuk minder.

Maar ineens zit je dan bij een intake gesprek voor een CI. De uitleg was verhelderend en duidelijk dat het een uitkomst voor mij kunnen zijn. Vooral vanwege het feit dat ik een kokerzicht heb door Retinitis Pigmenthosa waarvan het zicht kan verslechteren, dan is een goed gehoor erg belangrijk. Tijdens het gesprek stond er een grote doos op tafel waar alles in zat. Het was eerst wel even schrikken toen ik het apparaat zag, het was best groot en opvallend. Snel stapte ik over deze vrees heen, als het helpt dan moet het maar dacht ik bij mij zelf. Maar goed de intake gesprek was het begin van een lange reeks van onderzoeken en afspraken in het ziekenhuis en Kentalis. Ik heb vanaf 24 oktober maar liefst 12 keer de stoelen uit geprobeerd van het UMCG en Kentalis. Er komt veel bij kijken, en dat is ook logisch want het is niet even zo dat de amandeltjes geknipt worden. Van evenwichtsonderzoeken tot gezichtsveldonderzoek ik heb het allemaal doorlopen en het werd steeds duidelijker dat een CI voor mij een uitkomst zal zijn. Op 5 januari kreeg ik uiteindelijk de uitslag van de scan, dit was eigenlijk het belangrijkste want zal er in mijn binnenoor ergens niet iets goed zijn geweest hield het hele verhaal op en dat zal na alles wel een grote teleurstelling zijn geworden. Maar gelukkig bleek dat tot zover het goed is alles prima in orde was aan de binnenkant de oren. Dit was de bevestiging dat het wat de technische kant betreft geen belemmeringen meer waren. Wat mij ook tevreden stelde was de oogonderzoeken, want het was al een tijd geleden dat ik dit voor het laatst had laten doen. De achteruitgang bleek mimimaal te zijn en dat geeft toch wel een goed gevoel al zegt dat niets over de toekomst.

Vandaag 24 januari is de kogel door de kerk!!. Ik ga het definitief doen alle onderzoeken zijn gunstig uitgepakt en het Umcg heeft een positief advies uitgebracht. De operatie zal op 17 FEBRUARI plaats vinden en dat is al snel!, maar ik denk dat wel goed is omdat er anders veel te lang mee bezig blijft. Wat mijn verwachtingen betreft, ik hou het op stabilisatie van wat ik nu hoor en alles wat meer bij komt is alleen maar mooi mee genomen. Maar als ik alle verhalen zo om me heen hoor dan zal ik heel anders en beter gaan horen. Het is niet zo dat wanneer ik het ding aangesloten krijg meteen alles goed zal gaan, ik zal er mee opnieuw leren horen. Mij rest niets dan afwachten, want na de operatie duurt het ongeveer 6 a 7 week voor ik het apparaat aangesloten krijg en dan begint het nieuwe horen pas!

Ik hou jullie op de hoogte van de vorderingen, hier onder volgt wat technische details van de implantaat.

Werking van de Cochleair Implantaat

25-01-2011

Een cochleair implantaat is een apparaat dat aan dove kinderen en volwassenen de mogelijkheid biedt weer iets te horen. Dit gebeurt doordat het CI de functie van de zintuigcellen in een beschadigd binnenoor overneemt en de intact gebleven gehoorzenuw direct elektrisch stimuleert.

Een cochleair implantaat bestaat uit een uitwendig en een inwendig (geïmplanteerd) gedeelte (zie afbeelding). Tijdens een operatie wordt het inwendig gedeelte geplaatst, het uitwendig gedeelte wordt enkele weken na de operatie aangesloten. De microfoon van het uitwendige gedeelte vangt de geluiden op en zendt de informatie naar een spraakprocessor, die het geluidssignaal omzet in elektrische pulsen. Deze pulsen worden via een snoertje overgebracht naar een zendspoel. Deze zendspoel maakt met behulp van een magneet contact met een ontvanger onder de huid op de schedel.

De ontvanger geeft het elektrisch signaal vervolgens door aan de elektrode, die tijdens een operatie is ingebracht in het binnenoor (het slakkenhuis of de cochlea). De elektrode geeft elektrische pulsen af, die opgevangen worden door de nabijgelegen zenuwuiteinden van de gehoorzenuw. De gehoorzenuw geeft op zijn beurt het signaal door naar de hersenen. Voorwaarde voor het succesvol toepassen van een CI is dus dat de gehoorzenuw en de daarachter liggende zenuwbanen goed functioneren.

Met een CI kunnen zowel zachte als harde geluiden en spraak worden waargenomen. De kwaliteit van de geluids- en spraakwaarneming is echter anders dan bij goedhorenden. Dat is logisch, omdat goedhorende mensen over ongeveer 3.000 zintuigcellen beschikken om geluids­signalen door te geven aan ca. 30.000 zenuwuiteinden. Bij een CI wordt het geluid eerst omgezet in een elektrisch signaal en wordt de functie van de 3.000 zintuigcellen overgenomen door maar een beperkt aantal elek­troden (maximaal 22). Desondanks kan belangrijke informatie toch worden overgedragen aan de gehoorzenuw.

youtubefilmpje over de werking van de CI. (excuus voor het kwaliteit van het geluid)

De bevestiging

02-02-2011

Al een week keek ik hier naar uit, de bevestiging! Natuurlijk heb ik het nu niet over een reis naar Egypte. Maar inderdaad de bevestiging voor opname in het ziekenhuis voor de CI operatie. Tot mijn grote verbazing was deze 3 dagen eerder gepland dan reeds aangegeven datum van 17 februari. Nu is het mijn beurt op 14 februari aanstaande, nu mis ik mooi alle valentijnskadootjes. Maar goed wat er tegenover staat is nog veel mooier. Het is spannend moet ik eerlijk toegeven, vorige week al nieuwe boxtershorts gekocht terwijl ik nog een hele stapel mooi spul heb liggen. Volgens dames die geregeld winkelen vermindert kopen de spanning, dus hou ik het daar ook maar op!. Ook heb ik mijn haar laten groeien en werkelijk het is nog nooit zo lang geweest in jaren!, ik voel haast al een soort matje in de nek, maar dat lijkt me zelf eerlijk gezegd erg sterk want het is hooguit 5 mm..

Er is mogelijk om internet bij het bed te hebben begreep ik uit het dikke informatieboekje en dat gaan we natuurlijk regelen :) en heeeeeeel misschien gaat de webcam mee te operatiekamer in, en als jullie dan op een speciale site inloggen en dik betalen natuurlijk kunnen jullie live meekijken leuk of niet :) (effe voor moeders dit is een GRAPJE)

Nog 12 dagen!

Let's go

14-02-2011

Vandaag is het zover, dag 1 van de opname in het UMCG. De tas was van het weekend al goed bepakt. Heb aan alles gedacht waar onder de badlaken voor bij het zwembad. Het lijkt een beetje als je op vakantie gaat, dan zit je ook met vragen zoals wat neem ik mee en wat niet en neem ik niet teveel mee. Nou daar heb ik mij het afgelopen weekend mee bezig gehouden. Resultaat mag er zijn met een volle sporttas. Straks inchecken en hopelijk krijg ik een kamer met stadzicht. Ik probeer verslag te doen van de komende week hier op de blog maar weet nog niet of het gaat lukken, maar goed dat zien we dan wel weer.

Ik ben er klaar voor!!!

Let's go!!

Rogier

Dag van Operatie

19-02-2011

Na de eerste dag van wat gesprekken en rondkijken in de stad van de zieken was het mijn beurt O-day oftewel Operation day. Had een mooie kamer met uitzicht op de stad. De operatie was als eerste die dag gepland. Gelukkig voor mij kwamen die nacht geen onverwachte toestanden waardoor mijn operatie uitgesteld moest worden. De nacht slecht geslapen en dat is natuurlijk ook niet zo vreemd, je ligt immers niet in je eigen bed en een operatie is altijd wel spannend. Maar toch ging de nacht best wel snel voorbij, tegen half acht werd ik al weg gebracht, getooid in een mooi blauwe operatiehemd. Na een ritje van ongeveer 10 minuten kwam ik in een soort van parkeerhal terecht voor ziekenhuisbedden. Ik was een van de eerste daarna kwamen er druppelsgewijs bedden met inhoud aangereden. Ieder wachtend op zijn of haar operatie. Ineens werd ik opgehaald door 2 in het groen geklede dames. Ze reden me weg richting de operatiekamer, en na een paar klapdeuren kwam ik terecht in een soort van Green zone. Werkelijk overal liepen groene mensjes elk druk bezig met de voorbereiding van hun operatie. Als je nagaat dat er ongeveer 23 operatiekamers zijn kan je misschien voorstellen dat de drukte daar in de gang niets onderdeed als die van in de Herestraat op zaterdagmiddag half drie. Nog een stel klapdeuren en daar was ik dan in de kamer waar het allemaal ging gebeuren. Veel bedrijvigheid, ik geloof dat er wel 15 man en vrouw met van alles bezig waren. Al snel kreeg ik het infuus en niet lang erna de narcose. Heel langzaam kwam het spul opgang. Het laatste wat ik zag waren de mooie ogen van de leerling narcotiseuze, ze zwaaide nog even van ga jij maar gauw lekker slapen. Wanneer je in slaapt valt bij het zien van zulke ogen kan je ook niet anders dan heerlijk slapen!

Dan hebben we nu een gat in de tijd……

Kwart voor 12 werd ik weer wakker, en alles was achter de rug. Dat is best een raar gevoel want voor mij idee was ik nog niet zo lang weg geweest. Waar waren die mooie ogen? Ik voelde me aardig dus geen misselijkheid of andere toestanden die je na een operatie mag verwachten. Even dacht ik is dit het? De dag ervoor had ik allerlei beroerde mensen gezien op de afdeling dus was er van uit gegaan dat het nu mijn beurt was. De dokter kwam al snel vertellen dat het goed was verlopen en dat ze eigelijk zeer tevreden was en alles binnen vier uur hadden voltooid. Het hoofdverband lijkt wel stoer, ik leek meer op een te ver doorgelopen rugbyer dan een die aan zijn oor is geopereerd.



Ik moest nodig plassen en dat is wel vreemd met een katheter erin, gelukkig werd die al snel verwijderd! Uurtje later was ik terug op de afdeling. Ik voelde me best wel goed maar zo gauw ik omhoog wilde werd mij er aan herinnert dat ik geopereerd was, nog een beetje zwakjes en lichtjes in het hoofd maar ja de ingreep is achter de rug en dat is het voornaamste! De eerste dag niet uit bed geweest, en de tweede dag na de operatie sporadisch om naar de wc te gaan. Het lopen was wel eventjes weer wennen maar alles heeft zijn tijd weer nodig. Zo schijnt er wat lucht tussen de schedel en huid te zitten maar dat is geloof ik werkelijk de enige complicatie als je het überhaupt een complicatie mag noemen. Daarom zit ik nu nog een weekje extra met drukverband op Mn hoofd, beetje pijnelijk dat wel. Intussen blijkt dat ik een longstayer ben geworden op de verpleegafdeling want in een week tijd heb ik maar liefst 6 andere kamergenoten gehad. Komende tijd even rustig aan doen en dan is het aftellen naar de dag waarop alles wordt aangesloten en het horen echt gaat beginnen! Laten we dat D-day gaan noemen ..

Verder laat ik me de komende dagen verzorgen door mijn lieve ouders, en voor de rest is het veel slapen :)

Eventjes mono

22-02-2011

Vandaag is het een week geleden dat ik in het ziekenhuis bij lag te komen van de ingreep. Nu een week later ben ik weer in het ziekenhuis om de hechtingen en tampon uit het oor te laten halen. Dit keer niet al te lang gewacht in en dat mag ook wel es gezegd worden. Bij de meeste afspraken is uitloop van een half uur niet echt uitzonderlijk, maar ja je wordt geholpen en dat kunnen ze in veel andere landen niet zeggen. Maar enfin was snel aan de beurt en even zo snel waren de hechtingen verwijderd zag er mooi uit dus met andere woorden geen complicaties. De tampon wat meer een grote lange wat was van een halve meter lang was er ook vlot uit, en nee verder werd er niets uit het oor getoverd. Het lucht tussen huid en schedel was inmiddels ook verdwenen.

Voor de ingreep werd er gezegd dat er een kleine kans was dat een deel van mijn restgehoor in het linker oor gespaard zal blijven. Dat is niet gelukt ik deed het gehoor apparaat in zondat dat ik maar ook iets hoorde. Ik had er op gerekend maar het is toch een beetje een rare gewaarwording van bijna een heel leven lang elke ochtend je gehoorapp in te doen en ineens blijft het stil. Maar nog eventjes wachten en het komt weer terug. Op een hele andere manier dat wel maar de verwachtingen zijn dat dit veel beter zal zijn een soort wederopstanding dus. Het gehoorapparaat is voltooid verleden tijd, het is met pensioen. In het ziekenhuis hebben ze hem al ten ruste gelegd in een mooie doorzichtig potje met voldoende plaats voor mijn rechter gehoorapparaat terzijndertijd..

Nu is het de zaak weer een beetje een normaal ritme te krijgen. Morgen naar mijn eigen stek en dat zal wel wennen worden na alle goede zorgen van mijn ouders.

D-DAY

18-03-2011

Na een onrustige nacht werd het eindelijk licht zoals op alle dagen. Vrijdag 18 maart een bijzndere dag want het uitwendige gedeelte van de CI werd aangesloten. De nacht slecht geslapen en eigelijk al de hele week al flink mee bezig geweest. Ikke zenuwachtig?, nee hoor want de fc hoef pas zaterdag te voetballen. Of mensen die me succes wensten voor vrijdag, dan zei ik meestal waarom? wat is er vrijdag dan? Maar goed de smoesjes kunnen weer in de la want vandaag was het zover!

De dag ervoor toch even contact gezocht voor het geval dat de foutenparade met betrekking tot de afspraken nog niet voorbij was. Maar gelukkig bleek alles in orde te zijn en daar was ik dan alweer voor de zoveelste keer in het UMCG, als kind aan huis liep ik op autmatische piloot naar de KNO afdeling. Mijn pa was er al en dat veel te vroeg, en dat is wel grappig want meneer is meestal aardig rustig met veel zaken. Als 2 zenuwachtige jochies zaten we te wachten tot ik opgeroepen werd. Gelukkig duurde het niet lang.

I got him!

Eenmaal in het kamertje zag ik een aardige reiskoffertje vol met spullen, en het werd me uitgelegd dat ik deze meekreeg met alle spullen erin, en dat alleen voro het horen !! Maar goed overal heb je een snoertje en dingetjes voor tegenwoordig dus dan is een koffer wel snel gevuld. Er zit zelfs een afstandbediening bij. Ik had voor de Ci voor de kleur zwart gekozen met aan de bovenkant een metalicstreepje. Met die keuze was ik erg blij mee, het zag er echt mooi en strak uit.

Na wat gefriemel met wat bedrading en instellen van de ci kreeg ik hem op. Ik hoorde nog niets en het werd steeds spannder. Ik geloof dat ik op het puntje van mijn stoel zat. He daar hoor ik wat, nou ja horen het was een al gerommel en gekraak. Ik zag dat er tegen mij gepraat werd maar kon er niets van maken, het gezegde werd nog vertaald in gepiep, gerommel en gekraak. Hier had ik al rekening mee gehouden want ik had me al goed laten voorlichten door anderen met een CI. Even gingen we terug naar de kleuterschool, als een klein jochie moest ik maan-dag en don-der-dag opzeggen. Nog steeds gepiep, ineens werd het anders, de man die de boel aansloot sprak tegen mij en ik kon er wat vanmaken, nog niet alles van de zin maar toch al heel wat! Daarna kon ik met de CI de dame die erbij was verstaan. Mijn pa inmiddels al zodanig opgewonden alsof zijn eerste kleinkind was gebeuren spraak tegen mij, nou ja sprak door de CI leek het net of hij de boel bij elkaar schreeuwde. Dat was natuurlijk niet zo, maar zo klonk het wel.

Het geluid is natuurlijk niet wat ik gewend was, het klonk wat blikkerig, computerachtig, maar goed dat is normaal, en zoals ik gehoord heb de laatste jaren was ook niet veel soeps meer. Na de instalatie gingen we nog even koffie drinken in het UMCG en dat deden we bij de waterval (voor de mensen die bekend zijn in het umcg) Mensen, ik hoorde het gekletterd van het water net alsof ik naast een of andere grote waterval stond in zuid-amerika. opeens hoorde ik met veel lawaai zn golfkarretje aan komen rijden. Deze geluiden heb ik daarvoor nooit echt gehoord. Trouwens het lawaai van het karretje had alles kunnen zijn, dus het geluid was nog niet te koppelen aan een voorwerp. Daarna ben ik nog even op het werk geweest maar dat was niet echt een goed idee, veel te veel geluiden ineens. Ik hoorde me zelf nu ook tikken op het toetsenbord en niet alleen van mij maar ook van mijn andere 2 collega's die er op dat moment waren! Dus maar snel naar huis gegaan om rustig te wennen aan alles.

Kortom weer een grote stap gezet!

I like birds

19-03-2011

Vandaag heb ik de CI met tusenpozen aangehad, want het geluid is toch erg verschillend met wat ik gehoord heb en alles klinkt zo anders. Dus draag ik hem met tussenpozen. Gisteravond heb ik nog gebeld ermee, en dat ging redelijk goed. Ik had mijn ouders gebeld en de een kon ik beter verstaan dan de ander maar goed dat al na nog geen dag! Soms denk ik dat de CI stoort want hij maakt nog wel eens wat geluidjes, maar dat zijn natuurlijk omgevingsgeluiden welke ik nooit gehoord heb eerder. Als mijn raam dicht zit voor kreeg ik nooit wat mee van het verkeerd (zware voertuigen uitgezonderd) Maar nu krijg ik elk voertuig wat er langs gaat mee, en dat is wel wennen. Het plassen is alsof het van gigantische hoogte met een enorme kracht naar benenden stort. Grappig is ook dat ik de klok in de slaapkamer weer hoor, zelf dacht ik een aantal jaren geleden dat deze er zelf mee was opgehouden maar hij doet het dus nog ...

Vandaag ook naar buiten geweest en naar de winkel geweest, alle geluiden die ik hoor zijn anders, en dat zijn er veel! In de winkel hoor ik al iemand met zn winkelkarretje (zn plastic geval) al van ver af aan komen. Ik hoorde ook precies wat de dame achter de kassa tegen me zei, namelijk 15,22 aub, dat hoordt ik ook nooit precies. Mijn eigen ademhaling hoor ik nu ook en dat is wel een aparte gewaarwording. Toen ik van de winkel terug liep door het Noorderplantsoen dacht ik steeds van wat hoor ik nu? Ik kon het eerst niet thuisbrengen maar naar een paar minuten begreep ik het , het waren vogeltjes en die had ik al jaren niet meer gehoord!!! Het is nu niet de bedoeling dat ik hier alles op ga noemen van wat ik ineens hoor maar tis meer even om het idee.

Ik ben er nog lang niet maar ben al flink op de goeie weg!

I like bird!

Ui of ei?

20-03-2011

Gisteravond heb ik de CI niet zoveel meer in gedaan omdat ik wat moe was en er toch wel veel lawaai van de televisie, vaatwasser, koelkast, computer aanwezig was. Dat zijn dingen die een ander ook hoort maar ja als je het voor het eerst allemaal hoort is het best wel veel vindt ik zelf. Vandaag was het dag 2 van de oefeningen op Kentalis. Het werd weer flink oefenen met woordjes en stukjes tekst, dit ging me vandaag ook best goed af. De plaatsnamen herkennen/horen ging ook goed, van lutjesbroek tot Maastricht ik hoorde ze allemaal en dat in zinsvorm, alleen waar ik libie had moeten horen ging het even fout, maar ja dat hoorde natuurlijk ook niet in het rijtje thuis.

Saar ging nog een stapje verder door middel van een computerprogramma wat eigelijk voor kinderen bedoeld is. Woordjes werden via de computer afgespeeld en ik moest dan aangeven of de twee woordjes die genoemd werden gelijk aan elkaar waren of niet. In het begin ging dit uitermate goed, ik hoorde zelfs alle woordjes. Dit had ik zelf niet verwacht want geluid uit een computer is toch weer wat anders dan een mensenstem. Hier ging het wat mis met de woordjes EI en UI, dit soort woordjes horen (vooral met een ci) veel op elkaar en zijn dan moeilijk uit elkaar te houden. Maar volgens een stralende Saar had ik het kinderprogramma voor gevorderden (bijna) goed afgelegd.

Ei of Ui?

Na de lunch ben ik weer een stap verder gekomen, weer werden er verhaaltjes voorgelezen en ik moest dan vertellen waar het over ging. dit werd afgewisseld door Aline en mijn vader, dit ging op zich wel goed alleen hoorde ik mijn vader even wat minder. Ik denk zelf dat het een kwestie van wennen is. Later oefenden we een telefoongesprek en dat ging vrij goed, ik kon mijn vader vrij goed verstaan door een gewone telefoon die nog niet eens op zn hardst stond. We hebben zelfs een gesprek gevoerd en dat ging met de CI ook vrij goed, ik moet eerlijkheidshalve er wel bij zeggen dat ik dit zelf ook al thuis geprobeerd heb en toen ging het ook al aardig.

Het grappige is dat je hier niet alleen opnieuw leert horen, maar ook naar jezelf leert kijken, want ik heb wel eens de neiging om iets van een verhaal wat ik niet goed hoor zelf een invulling aan te geven. Sommige dingen zijn erg duidelijk in een context zoals je gaat naar de winkel voor een pak melk, ipv een bak melk. Maar in andere gevallen zal ik toch alerter moeten zijn en dan om duidelijkheid vragen. Maar goed dit hoort een beetje bij het nieuwe horen vindt ik. Al met al waren dit leerzame en eigelijk ook wel verrassende eerste dagen!.

Ik vind het tot nu toe dat het boven verwachting gaat, er zullen waarschijnelijk nog wel wat mindere dagen komen maar goed dat hoort erbij. Het geluid ben ik nog niet echt aan gewend, het hoort nog wat rommelig, blikkerig en heel anders natuurlijk maar dat heeft nog even tijd nodig....

Nu even de CI uit en even lekker hard naar Van Dik Hout l uisteren, het is zooo stil in mij!, of het toepasselijk is.......

Inmiddels is de tekst hier en daar aangepast, ik was toch wat vermoeiender dan ik dacht...

Next step

21-03-2011

Vanmorgen alweer naar het UMCG, dit keer voor de tweede afstelling van de CI en begin van de revalidatie bij Kentalis. De afgelopen dagen gingen best wel goed. Ik heb allerlei nieuwe dingen gehoord en veel geluiden op een andere manier morgen ervaren. Ik ben nog aan het begin van het hele revalidatieproces, al moet ik zeggen dat ik revalidatie wel een beetje groot woord vindt. In het ziekenhuis waren ze positief verrast over het feit dat ik al zoveel kon horen in die korte tijd. Na dat de CI weer wat anders/beter was afgesteld ging ik samen met mijn vader naar het CI-huis van Kentalis in Haren.

Ik kreeg bijna alles mee van het gesprek en het lijkt eigelijk steeds beter te gaan. De oefingen liepen in het beging vrij goed. Zonder spraakafzien had ik de meeste woorden goed. Later ging het iets minder, vooral met de woorden Groen en Grijs ging het wel es mis. Maar Volgens Saar was dit niet zo gek omdat de klanken wat uitspraak vrij dicht bij elkaar liggen. Wat betreft de dieren uit de dierentuin moet ik maar nodig eens weer naar een dierentuin want daarin ging het ook wel es mis, bruine beer werd al gauw mevrouw boer, en bij sommige woorden zoals fazant werd ik aan twijfelen gebracht, want tja een fazant vindt je toch niet terug in een dierentuin? Het waren eigelijk kleinere dingen wat niet goed ging, maar goed voor een eerste oefendag is het al met al een (heel) mooi resultaat.

Vandaag de Ci de hele ochtend in gehouden!

wordt vervolgd!

Werk

23-03-2011

Voor het eerst naar het werk geweest met de CI in, eigelijk vrijdag ook maar dat was maar van korte duur. Ik had mezelf voorgenomen wanneer het te gortig werd met de CI hem gewoon zal gaan wisselen met de gewone gehoorapp, want er ook al gaat het best goed er mag best wat opbouw in het gebruik ervan zitten. Op het werk was het natuurlijk weer een brei van nieuwe geluiden waarvan ik de meeste wel kon plaatsen. Sommige geluiden niet maar dat vroeg ik dan aan collega's wat het was en vaak bleek het hele gewone dingen te zijn. Apart was het wel om te horen dat wanneer je toegangspasje voor het slot van de deur een soort piepje afgaat. Die had ik nog nooit gehoord, zelfde geldt ook voor het piepje van de koffieautomaat. Het omroepsysteem voor het alarm kon ik gedeeltelijk volgen, dat was eerder onhoorbaar.

Met veel mensen gesproken, bij de een ging het wat beter dan bij de ander. Alleen merkte ik wel dat de CI nog niet zo goed is afgesteld op de Fryse taal, maar dat is niet erg! Het is een voordeel dat ik werkzaam ben in een grote organisatie je kan er goed oefenen met verschillende stemtypes en omgevingsgeluiden. De collega's houden er allemaal rekening mee en dat is wel fijn, ze vinden allemaal dat ik anders praat, wat duidelijker en ingetogender. Ik heb de CI eigelijk niet meer uit gedaan, alleen even bij het eten want dat was me toch even teveel van het goede maar dat was maar eventjes. Voor de rest van de werkdag is de CI aan gebleven. Nadat ik thuis gekomen was hem toch maar uitgedaan want was toch wel vermoeid en wilde nog even lekker muziek luisteren.

Rogier

Een mooie dag

28-03-2011

Een dikke week ben ik nu in bezit van de CI en nog steeds gaat het op rolletjes. Natuurlijk is het erg wennen en de geluiden zijn anders dan ik mijn hele leven gehoord heb. Maar toch ben ik erg tevreden over het resultaat tot nu toe. Voor ik de CI kreeg heb ik expres de verwachtingen laag gehouden, en eigenlijk verwachte ik een periode vol hoor ellende met gepiep, gekraak en andere toestanden wat bij een opnieuw leren horen komt kijken. Maar het tegendeel blijkt waar.

Ik kan talloze voorbeelden noemen maar zal jullie en ellenlange uitleg over hoe ik, lopende paarden, koffieautomaten, printers, telefoons, auto's, vliegtuigen, de huismus en sirenes nu hoor achterwege laten. Wel is het leuk om te melden dat ik afgelopen zondag veel van een verjaardag mee heb gekregen, sterker nog ik deed actief mee in gesprekken, en kon de mensen waar ik mee sprak verstaan. Mensen die me kennen weten dat die wel anders is geweest. Dit vind ik zelf toch wel een groot pluspunt!

Vandaag was het zover, de derde afstelling van de CI in het UMCG, ik verwacht eerdaags een gouden ziekenhuispasje te mogen ontvangen, want ze mogen mij wel een goldmemberpas geven zo langzamerhand. Er werd weer een en ander aan het apparaat veranderd, naar piepjes geluisterd en gekeken naar hoeveel woordjes ik kon verstaan die via boxen werden afgespeeld. Het resultaat mag er zijn!, maar liefst 70% had ik er goed! (en nee er is niet gegokt). Natuurlijk is het (nog) geen 10 maar als je bedenkt dat ik een week geleden nog 15 procent er van goed had is dit wel een verbetering.

Na de afstelling werd ik weer op Kentalis verwacht voor de 2de week van de gehoortraining (het juiste woord). Saar had weer leuke hooroefeningen klaar liggen, en dat ging wel aardig goed. Soms ging het even niet goed met bepaalde klanken maar Saar legde uit dat deze in de zelfde klankgroep zat en dat die klanken met een CI moeilijk uit elkaar te houden zijn. Daarna hebben we gekeken hoe het was met het verstaan van de televisie met en zonder ringleiding, dit ging beter met ringleiding, maar ook zonder kon ik er wel wat van maken. Gelukkig heb ik thuis nog een dvd-box van Flikken Maastricht, lijkt me goede oefenstof (zonder ondertiteling).

Later gingen we weer aan de slag met het kinderspel op de pc. Spelenderwijs geluiden herkennen, dit lukte wel aardig alleen waren er soms wel wat lastige dingen bij zoals geluiden van een stal met varkens of een water wat in een emmer liep. Met de CI kan je daar alles van maken. Daarna werd met het zelfde spel nog wat zinnetjes opgenoemd waarvan ik veel kon verstaan en letterlijk kon nazeggen!

Na de lunch oefenden we met de telefoon, eerst met een vast toestel waar op ringleiding zat. Het gesprek met Saar via de telefoon verliep goed, hier kon ik het meeste verstaan van haar vragen. Maar goed ik ben nu wel aan haar stem gewend en ze praat duidelijk en je bent er op voorbereidt. Later met mijn vader gebeld en de ringleiding geprobeerd wat ook wel goed ging, maar veel verschil merkte ik niet. Wel raakte ik soms in de war van sommige zinnen zoals, doet dit zeer?, dit is geen logische vraag om via de telefoon te stellen. Ook even geoefend met de mobiele telefoon, dat ging iets minder. Maar dat is ook weer een kwestie van oefenen en het gesprek leiden door bijvoorbeeld te vragen of ze de zin anders kunnen stellen. Intussen belde een van mijn zussen me op en hoorde haar voor het eerst via de CI. Dat was wel een grappige ervaring, ze klonk een beetje als Minnie Mouse, het meeste van Minnie Mouse kon ik verstaan. Eerder die had ik ook even met mijn andere zus gebeld, dus heb flink geoefend. Het telefoneren gaat eigenlijk wel goed.

Vandaag weer wat stapjes verder, het gaat lekker zo lekker zelfs dat ik straks misschien wel Cum-Laude slaag voor de gehoortrainingen! Daarvoor zal ik nog wel even flink moeten trainen, maar de basis is er!. Het is best een lang verslag(je) geworden maar er komt nu eenmaal veel bij het horen kijken!

Rogier

2 weken verder

03-04-2011

Ik ben nu ruim 2 weken verder en de Ci bevalt nog steeds heel goed!, Na de derde afstelling zjin de programma's weer wat aangepast. Het lijkt nu wanneer er meerdere geluiden zijn het apparaat zich wat dempt. Dit had ik eerder nog niet gehoord zo. Morgen moet ik weer heen voor de laatste afstelling dus maar even vragen. Verder gaat het uitstekend, heb hem steeds langer in per dag. Ik liep zaterdag door het park en hoorde dus allemaal vogeltjes fluiten, ik zette de CI uit en de gewone gehoorapparaat aan en het bleef wel aardig stil. Het is leuk om het verschil te horen, en niet alleen leuk maar zo met deze voorbeelden wordt het ook maar weer al te duidelijk dat de CI toch heel veel meer te bieden heeft.

De CI draag ik nu de hele werkdag op kantoor, en dat gaat ook goed, eerst moest ik wel erg wennen aan alle (nieuwe) geluiden maar het krijgt steeds meer een plek en veel dingen voelen al aan als gewoon. Dat is alleen maar mooi. De muziek is toch wel heel anders maar merk dat ik al veel dingen herken en al klinkt het niet als eerder ik weet waar het over gaat. Nog een goed voorbeeld is het kijke naar films, wat iedereen voor mij alleen maar onverstaanbare geroezemoes was kan ik nu veel van verstaan. Dit geldt niet alleen voor Nederlands gesproken tekst maar ook bv voor het Engels, Spaans en Frans. Het is natuurlijk niet zo dat ze tijdens de operatie mijn talenknobbel hebben aangeboord maar wel leuk. Trouwens ik versta nu ook woorden die niet ondertiteld worden zoals merci, merde enz. Wat ondetiteling betreft merk ik nu vaak dat het niet allemaal klopt. Vandaag naar de FC geweest, kan veel verstaan wat mijn vader zei, hij mij soms niet en dat herhalen steeds is best irritant hahaha..

Morgen de laatste afstelling en kentalisdagen, nu na 2 weken vindt ik zelf dat ik al aardig gewend ben, Dit komt vooral door het dragen, oefeningen zijn leuk maar de praktijk is toch wel het beste leermoment. Na een dag van werken vindt ik het trouwens heerlijk om even alleen het oude gehoorapp in te hebben, want dat is zo lekker rustig, zonder flauwekul ik ben erg blij dat ik deze keuze gemaakt heb, en dat ik het mij eigen gemaakt heb in zn korte tijd.

Rogier

Het nieuwe horen

05-04-2011

Deze week alweer de laatste ronde van instellen op umcg en oefenen op Kentalis. De CI werd weer wat anders ingesteld en de test met woordjes werd natuurlijk ook niet overgeslagen. Ik ben 3 weken geleden begonnen met een score van 15 procent, vorige week was het al opgelopen naar een 70 procent score. Dat was al een vrij hoge score (vind ik zelf) Maar vandaag werd er een score behaald van maar liefst 85 procent! Het is natuurlijk geen tien maar een score als deze levert natuurlijk alleen maar blije gezichten op. Ik hoor duidelijk veel meer, dat was ook wel gebleken uit de gehoortesten (de piepjestest). Tijdens deze test bleef ik maar drukken op het knopje als ik weer eens een aantal piepjes hoorde, dat was in het kort verleden wel erg anders. Toen had ik het idee dat ze zomaar gestopt waren met de testjes maar ja als je een lange reeks van tonen niet hoort kan je lang wachten. Maar goed dat is verleden tijd.

Na het bezoekje in het UMCG weer richting Kentalis gegaan waar de koffie weer klaar stond. Eerst was er een gesprek met waarin werd ingegaan op thuis en werk situatie, wat nuttige informatie hierover meegekregen. Daarna werden er nog wat testjes gedaan waarbij ook de testjes die ik eerder tijdens het vooronderzoek (het kentalis-vooronderzoek) heb afgelegd. Hierbij waren de scores ook zeer goed te noemen, maar het ging ook allemaal zo goed dat ik hier ook niet anders dan een positief resultaat verwachte. We hebben ook even de tas met onderdelen bekeken die ik bij de CI heb mogen ontvangen. Kan voor elke dag een andere kleur kapje op mijn CI doen, en verder zijn er nog allerlei onderdelen waarvan ik vermoedt dat ik ze niet zal gaan gebruiken. Dat zie ik zijnde tijd wel. Veel onderdelen heb ik afgelopen weken uitgeprobeerd dus weet wat de tas mij te bieden heeft.

De revalidatie zit erop, ik mag op gezette tijden weer komen, over een maand en dan weer wat later. Het traject loopt eigenlijk nog wel even door. Na het ziekenhuis ben ik ook goed door de dames van Kentalis opgevangen. Niets anders dan respect, want voor dit werk heb je veel geduld nodig, en dat vooral mensen met een CI, want die krijgen ineens veel meer en dingen anders te horen en dat vergt tijd. De oefeningen waren goede leermomenten en niet alleen de oefeningen maar ook de andere aspecten maken de oefendagen zeer leerzame dagen van. Dat ik door de lesstof heen vloog had meer te maken met het feit dat ik (en ook wel een Beetje de CI) het goed hebben opgepakt. Horen is voor veel mensen vanzelfsprekend en dat was het voor mij ook. Wat ik hoorde vond ik normaal en zoals ik hoorde, hoorde ik punt. Daardoor heb ik zelf in de loop van de jaren een manier aangeleerd om te horen. Hoor ik echt wat er gezegd wordt of vulde ik de rest aan uit eigen archief? Maar goed dat was toen voor de CI.

Gisteravond zat ik muziek te luisteren, tja het kan! Weliswaar is het geluid heel anders en bij sommige soorten muziek is het wat rommelig en lijkt het net of de radio niet goed op de zender staat en de batterij bijna van leeg is. Maar bij veel nummers kan ik de tekst letterlijk verstaan!, en niet alleen de tekst de melodieën zijn voor mij ook plaatsbaar. Dit maakt de muziekbelevenis toch weer heel anders, dat maakt het vrij uniek zoals ik het beleef doet haast niemand. Met een traan van blijschap blèr ik met Springsteen mee, we go down to the River!

Na amper 3 weken kan ik al heel goed met de CI overweg, kan er mee telefoneren, gesprekken voeren (ook in drukke omgevingen), en kan horen wat er gezegd wordt op tv en in films. Alles bij elkaar kan je stellen dat het super gegaan is en dat allemaal in korte tijd. Misschien is het ook wel zo gelopen omdat ik de verwachtingen laag heb gehouden van te voren, maar ja zelfs de operatie is me erg meegevallen en bovendien prima gelukt. Daarom denk ik dat je met een goede instelling, juiste verwachtingen en een portie doorzettingsvermogen de juiste ingrediënten voor succes in handen hebt.

Ik heb nu een gehoor dat altijd stabiel blijft en hoef me dan niet druk te maken dat mijn gehoor achteruit zal gaan of niet. Het hele traject ging zeker snel vooral wanneer je bedenkt dat ik tot 24 oktober 2010niet eens precies van het bestaan van een CI afwist (ja dat was iets voor doven). Op 24 oktober ben ik in een sneltrein gestapt welke mij met een rotvaart me naar de eindbestemming heeft gebracht namelijk naar station ‘’ Het Nieuwe horen ‘’.

Rogier

Ik en de CI

25-04-2011

18 maart lijkt al weer een eeuwigheid geleden, het was de dag dat ik de CI aangesloten kreeg. Sinds begin april ben ik vrij man, hoef niet regelmatig meer naar het ziekenhuis en/of Kentalis. Het is allemaal al zo gewend en normaal geworden dat ik me soms wel es afvraag of ze daar nog wel weten wie ik ben. Het succes van de CI blijft eigelijk voortduren, ik waan me wat horen betreft in de Champions League, ik kan weer mee doen met de grote jongens nadat ik toch een aantal jaren flink gekwakkeld heb in de Jupiler League waar ik nog net geen punt aftrek kreeg voor elk niet goed verstaand woord.

Ik had in deze periode wel een soort terugslagje of dipje verwacht wat het horen betreft. Dit gebeurd bij de besten die champions League spelen. Met een CI blijf ik natuurlijk ook slechthorend, het is natuurlijk niet zo dat ik ineens een supergehoor waarmee ik alles hoor. Maar wat ik meer hoor is al zo ontzettend veel. Teveel om zo even op te noemen, veel dingen zijn voor goedhorende mensen zo van zelfsprekend. De vogeltjes wat ik al eens als voorbeeld hebt gebruikt, eerst was het geluid (van de vogels) zo hard net alsof ze alle aandacht wilden. Intussen is dat wat meer op de achtergrond, denk dat het te maken had met gewenning. Ik hoor hier ook veel verschillende vogelgeluiden dus het kan zomaar zijn dat ik een x bij een of ander programma zit omdat ik met mijn gehoor de zeer zeldzame baltimoretroepiaal (bestaat echt) die alleen in Zuid-Amerika voorkomt in het plantsoen heb gespot. Het fluitje van de scheids bij het voetballen (ik kijk alleen) hoor ik nu ook, dus een Carrière switch is niet ondenkbaar geworden. Ik zit zelf dan te denken aan Barcelona ofzo...

Ook op het werkgebied gaat het prima, de komende tijd wil ik weer wat meer werkzaamheden via de telefoon afhandelen, dit heb ik tot nu toe stapgewijs gedaan (omdat ik anders zo op 30 gesprekken per dag zit) dus hierin ga ik ook weer wat stappen zetten. De CI in rumoerige omgeving zoals een bijeenkomst met veel mensen valt me erg mee. Ik kan het meest zo volgen wel heb ik dan op rechts mn gewone gehoorapp nog in, maar dat is puur omdat ik het prettig vindt om te weten waar het geluid vandaan komt. Bij mij speelt de slechtziendheid hierin een wat grotere rol dan bij iemand die alleen slechthorend is. Het oude gehoorapp is eigelijk alleen maar een soort handige bijproduct geworden voor sommige situaties, het is zeker niet zo dat je perse zoals bij voetbalschoenen een rechter en een linker nodig bent, tenminste op dit moment nog niet. Of er een tweede komt of niet zal de toekomst moeten uitwijzen.

Intussen blijf ik gewoon in de champions League......

Rogier

De CI-top bereikt?

25-05-2011

Vandaag maar weer eens naar Kentalis geweest, het was immers al weer wat weekjes geleden dat ik er voor laatst was geweest om te oefenen. Revalideren zoals sommigen dat zo graag willen horen is natuurlijk een beter woord. Samen met Saar besprak ik mijn hoorervaringen van de afgelopen tijd, hoe de mensen om me heen het ervaren. Dit is eigenlijk nog steeds een erg positief succesverhaal, want het is nog steeds een groot succes vindt ik zelf. Niet alleen ik maar ook anderen om me heen vinden dit. Ik vraag niet of nauwelijks nog om herhaling en communicatief ben ik er dus veel sterker door geworden. Natuurlijk had ik altijd mondje wel op de goeie plek, maar een gesprek liep vaak wat stroef doordat ik het niet goed hoorde en steeds om herhaling moest vragen. Niet alleen het horen is er erg op vooruit gegaan maar ook mijn eigen uitspraak is er door verbeterd. Wat ik ook een enorm pluspunt vindt is het horen van de teksten van muziek of film (zie mijn eerdere berichten hierover), dat was eerst allemaal geroezemoes nu kan ik veel dingen letterlijk verstaan. Zo kan ik nog wel even doorgaan met de pluspunten en het lijkt me niet handig om alles hier te gaan benoemen wat ik nu zoal hoor met de CI, dat zullen de buurtjes niet zo heel fijn vinden.

Zijn er dan ook minpunten te noteren?, in sommige gevallen kan je zeggen dat ik TE VEEL hoor, tja dat kan ineens ook. Doordat ik beter ben gaan horen hoor ik nu ook allerlei bijgeluiden die je vaak in een stad kan treffen. Dit was in het begin wel eventjes wennen. Na verloop van tijd weet je het te negeren of zijn de geluiden zo gewoon geworden dat je ze niet meer hoort. Zo hoorde ik al jaren de tikken van de klok niet meer, sinds ik de CI heb is dat wel het geval, in het begin was dat best wel hinderlijk maar nu is het al zo dat me er voor moet concentreren wil ik het geluid horen. Laten we er maar ophouden dat alles went zelfs een vent met een CI.

Het was weer tijd voor de oefeningen, en daar keek ik natuurlijk wel naar uit want het lijkt erop dat sinds ik de CI heb een echte strebertje ben geworden. We oefenden het verstaan van woordjes, eerst met alleen CI daarna met gehoorapp erbij en daarna zonder niets. De uitkomst was min of meer verrassend te noemen, om een beeld te geven van hoe deze oefeningen zoal verliepen een korte samenvatting. Waar ik de vorige keren een aardig hoge score had met alleen spraak afzien (dus zonder gehoorapp) was het dit keer wat minder, dat was deels verklaarbaar door het feit dat ik wat ((on)bewust) afgeleid was. Maar dit houdt wel in dat ik steeds minder het spraak afzien nodig ben en dat is natuurlijk ook mooi meegenomen. De andere 2 oefeningen waren ook vrij goed te noemen. Maar het spannendste onderdeel kwam nog namelijk het letterlijk nazeggen van een tekst. Dit keer ging het over de walvisjacht, en omdat ik dit zo boeiend vond gingen we daar met een rap tempo doorheen. Het eerste gedeelte waren 80 woorden in een minuut, het tweede gedeelte zonder spraak afzien iets minder maar toch zodanig dat we de hele tekst doorkwamen en had zelfs nog 14 seconden over. NIEUW RECORD!!, of het is een WR is mij (nog) niet bekend. Vorige keer lag dit gemiddeld rond de 60 woorden ter indicatie. Volgens Saar was dit ook de top, want sneller kon er niet voorgelezen worden en de tekst was dan anders ook te kort. Volgende keer maar gewoon uit een boek? Eigenlijk ben ik eerst wel klaar met al die oefeningen!

Op 24 oktober 2010 werd het CI-traject opgestart, en als je kijkt hoe snel alles verlopen is ben ik daar zelf nog wel eens verbaasd over. De onderzoeken, de operatie (waarvan het herstel ook erg snel verliep) en dan voornamelijk over tijd die ik nodig had om gewend te raken aan de CI, en dat is razendsnel gegaan. Het is net als een goed boek welke je in 2 nachten uit leest, een boek waarbij je meteen vanaf bladzijde 1 in het verhaal zit, zo is het eigenlijk ook gegaan met de CI. Het slagen van het CI-traject heeft grotendeels met je eigen instelling te maken, natuurlijk is het een slagen van de operatieve ingreep niet iets wat je met je instelling kan beïnvloeden maar voor de rest kan dit wel. Dit is op een bepaald punt ook wel te relativeren maar ik denk dat wanneer ik een zeer hoge verwachtingen van de CI zal hebben gehad en alles vanuit een wat negatievere houding bekeken zal hebben het toch iets anders zal verlopen zijn. Ik had de verwachtingen van te voren laag gehouden, waardoor er veel extra pluspunten te noteren viel. Als ik puur naar mij zelf kijk heb ik mede door mijn positieve instelling en doorzettingsvermogen dit traject persoonlijk tot een groot succes gemaakt.

Nu maar eens naar die uil gaan luisteren die zich ergens in het Noorderplantsoen verborgen houdt, want het oehoegeroep van de uil heb ik nog niet waargenomen met mijn CI. Daarnaast op zoek naar nieuwere uitdagingen, taalcursus Spaans? bueno oir con CI!!, Toubkalgebergte beklimmen?, het zal zomaar kunnen een ding is zeker met een CI is geen berg voor mij te hoog!

Ten slotte wil ik (als echte verhaaltjesschrijver) de volgende personen bedanken wie mij (in)direct hebben geholpen op weg naar het nieuwe horen

- Familie, in het bijzonder mijn ouders

- De dames van Kentalis, Saar, Vanessa, Aline, mevr. Bouma.

- Het CI-team van het UMCG

- Dr. Free (wie mij geopereerd heeft)

- De dame met die mooie ogen (welke mij onder narcose bracht)

- De Verpleging van KNO afdeling

- Mijn collega’s

- Dineke (voor alle informatie)

Natuurlijk ben ik wat mensen vergeten, maar wees niet getreurd ook diegene wil ik bedanken, wil je er perse bij staan stuur dan even een mailtje……

Rogier

Een jaar later.......

25-02-2012

Het is nu bijna een jaar geleden dat ik mijn CI gekregen heb. Een jaar lijkt niets, al heb ik het idee dat het hele traject al een hele poos achter me ligt. De CI afstellen in het UMCG, woordjes oefenen met Saar?, het lijkt een hele poos terug. Ik ben erg snel gewend geraakt aan de Ci, eerlijk gezegd mag ik me eerder verwend noemen denk ik. De CI heeft mij eigenlijk alleen maar goeds gebracht, en dat had ik voor ik in het traject stapte nooit kunnen bedenken. Na een jaar is het nog steeds top!, maar merk soms wel dat ik verwend raak, want als ik een keer iets niet goed hoor ben ik haast teleurgesteld.

Als je kijkt van wat ik hoorde voor de CI en nu is het echt een wereld van verschil. Soms hoor ik teveel denk ik, ik hoor van 60 meter afstand dat er iemand een kop koffie neemt uit de automaat op het werk. Ik hoor de dames van de kantine al van ver af aan komen met hun kar met lege kopjes. De andere talen kan ik vrij goed volgen via de televisie of muziek. Ik kan hele gesprekken voeren in drukke omgevingen zoals cafés, sportzalen en vergaderingen. Songteksten kan ik zelfs helemaal meezingen en dat was voor de CI amper mogelijk. Telefoneren doe ik nu ook regelmatig, sterker nog ik doe het bijna elke dag. Een ander voorbeeld is het kerstfeest bij mijn familie, daar komt dan de hele familie op af, en dan spreken we over een mannetje of 22. Normaal zat ik er als piet snot bij, maar de afgelopen keer kon ik hele gesprekken voeren, dat is natuurlijk wel een vreemde gewaarwording voor zowel mijzelf als de familie, De CI heeft mijn zelf vertrouwen een grote impuls gegeven. Het heeft even tijd gekost maar ja dat is niet erg gezien de ontwikkelingen. Eigenlijk kan ik stellen dat het mijn leven een zeer positieve draai heeft gegeven.

Dat ik mijn hele leven er afhankelijk van zal zijn bleek van de week,.een collega was even aan het dollen De CI valt op de grond, de accu ligt in 2 stukken uiteen. De collega’s om me heen zijn nog meer geschrokken dan ik zelf. Maar toch effe lichte paniek in de tent, de accu deed het even niet, dus zit je zonder gehoor in feite, want het restgehoor aan mijn andere kant is te verwaarlozen. Gelukkig was het euvel snel opgelost!. Maar je moet er niet aan denken zonder de CI te moeten, want dan ben je wel goed doof!!!

Ik besef dat ik geluk heb gehad, want zoals het bij mij gegaan is hoef het niet bij anderen te gaan….

Rogier