Een mooie dag

28-03-2011

Een dikke week ben ik nu in bezit van de CI en nog steeds gaat het op rolletjes. Natuurlijk is het erg wennen en de geluiden zijn anders dan ik mijn hele leven gehoord heb. Maar toch ben ik erg tevreden over het resultaat tot nu toe. Voor ik de CI kreeg heb ik expres de verwachtingen laag gehouden, en eigenlijk verwachte ik een periode vol hoor ellende met gepiep, gekraak en andere toestanden wat bij een opnieuw leren horen komt kijken. Maar het tegendeel blijkt waar.

Ik kan talloze voorbeelden noemen maar zal jullie en ellenlange uitleg over hoe ik, lopende paarden, koffieautomaten, printers, telefoons, auto's, vliegtuigen, de huismus en sirenes nu hoor achterwege laten. Wel is het leuk om te melden dat ik afgelopen zondag veel van een verjaardag mee heb gekregen, sterker nog ik deed actief mee in gesprekken, en kon de mensen waar ik mee sprak verstaan. Mensen die me kennen weten dat die wel anders is geweest. Dit vind ik zelf toch wel een groot pluspunt!

Vandaag was het zover, de derde afstelling van de CI in het UMCG, ik verwacht eerdaags een gouden ziekenhuispasje te mogen ontvangen, want ze mogen mij wel een goldmemberpas geven zo langzamerhand. Er werd weer een en ander aan het apparaat veranderd, naar piepjes geluisterd en gekeken naar hoeveel woordjes ik kon verstaan die via boxen werden afgespeeld. Het resultaat mag er zijn!, maar liefst 70% had ik er goed! (en nee er is niet gegokt). Natuurlijk is het (nog) geen 10 maar als je bedenkt dat ik een week geleden nog 15 procent er van goed had is dit wel een verbetering.

Na de afstelling werd ik weer op Kentalis verwacht voor de 2de week van de gehoortraining (het juiste woord). Saar had weer leuke hooroefeningen klaar liggen, en dat ging wel aardig goed. Soms ging het even niet goed met bepaalde klanken maar Saar legde uit dat deze in de zelfde klankgroep zat en dat die klanken met een CI moeilijk uit elkaar te houden zijn. Daarna hebben we gekeken hoe het was met het verstaan van de televisie met en zonder ringleiding, dit ging beter met ringleiding, maar ook zonder kon ik er wel wat van maken. Gelukkig heb ik thuis nog een dvd-box van Flikken Maastricht, lijkt me goede oefenstof (zonder ondertiteling).

Later gingen we weer aan de slag met het kinderspel op de pc. Spelenderwijs geluiden herkennen, dit lukte wel aardig alleen waren er soms wel wat lastige dingen bij zoals geluiden van een stal met varkens of een water wat in een emmer liep. Met de CI kan je daar alles van maken. Daarna werd met het zelfde spel nog wat zinnetjes opgenoemd waarvan ik veel kon verstaan en letterlijk kon nazeggen!

Na de lunch oefenden we met de telefoon, eerst met een vast toestel waar op ringleiding zat. Het gesprek met Saar via de telefoon verliep goed, hier kon ik het meeste verstaan van haar vragen. Maar goed ik ben nu wel aan haar stem gewend en ze praat duidelijk en je bent er op voorbereidt. Later met mijn vader gebeld en de ringleiding geprobeerd wat ook wel goed ging, maar veel verschil merkte ik niet. Wel raakte ik soms in de war van sommige zinnen zoals, doet dit zeer?, dit is geen logische vraag om via de telefoon te stellen. Ook even geoefend met de mobiele telefoon, dat ging iets minder. Maar dat is ook weer een kwestie van oefenen en het gesprek leiden door bijvoorbeeld te vragen of ze de zin anders kunnen stellen. Intussen belde een van mijn zussen me op en hoorde haar voor het eerst via de CI. Dat was wel een grappige ervaring, ze klonk een beetje als Minnie Mouse, het meeste van Minnie Mouse kon ik verstaan. Eerder die had ik ook even met mijn andere zus gebeld, dus heb flink geoefend. Het telefoneren gaat eigenlijk wel goed.

Vandaag weer wat stapjes verder, het gaat lekker zo lekker zelfs dat ik straks misschien wel Cum-Laude slaag voor de gehoortrainingen! Daarvoor zal ik nog wel even flink moeten trainen, maar de basis is er!. Het is best een lang verslag(je) geworden maar er komt nu eenmaal veel bij het horen kijken!

Rogier